احسان محمدی فاضل : امروز روز ملی سینما هستش. از کودکی به فیلم علاقه‌مند بودم ولی فقط دیدنش!
از سال ١٢٧٩ که ابراهیم خان عکاسباشی چشم ایران را به جمال دوربین فیلمبرداری روشن کرد تا ٣٣ بعدش که اولین فیلم ناطق ایران به نام دختر لر ساخته شد سینماگران با فرهنگ ایرانی و اسلامی درگیر و دار بودند.
مردم ایران همیشه بین دو برهه قبل و بعد رویدادها می ماندند . قبل از قاجار بعدش ، قبل از انقلاب و بعدش، حتی دوره های بین دوره ای هم داریم مثلا قبل از رضا شاه و بعدش تا به امروز .
به نظر من بیچاره آن دسته سینماگران ایرانی بودند که در بین این برهه ها تولید فیلم میکردند و با خاک زمین یکسان میشدند. دیالوگ هایی که تا دیروز شاهکار بود امروز سر به باد می دهد .
نقل سینمای ایران رو از دیالوگ فیلم کاغذ بی خط بشنویم: دنیای قصه ی تو، یه جور دنیاییه که خودت باید خلقش کنی. اگه میخوای بگرده، به اراده ی تو باید دور خودش بگرده... وقتی میخوای آفتاب بشه، خورشید باید بتابه، وقتی نمیخوای بذار بره پشت ابرا... وقتی میخوای بارون بیاد، آسمون باید بباره، وقتی نمیخوای، اراده کن، بند میاد...
سینماگران روزتون پر از صبر و مبارک