احسان محمدی فاضل / در جمرات شیطان از برابر ابراهیم گریخت و لذا افراد باید در این محل با رمی جمره و انداختن سنگ بر شیطان ظاهر، شیطان درون را نیز سرکوب کنند تا از شیطان پیروی نکند.
عکسی که این روزها از #حاجی در فضای مجازی دست به دست می شود که در رمی جمرات به ابلیس سنگ میزد و در حال سلفی گرفتن نیز هست گویی ابلیس در حال فرار یک لحظه فریز شده با هم سلفی هم گرفتند. وقتی #تصویر را دیدیم یاد مطلبی افتادم که از قدیم در بین حاجیان به عنوان مزاح گفته میشد که رفتیم سنگ زدیم به #شیطان بعدش حلالیت طلبیدیم که منظوری نداشتم.
نکته شگرفی در این #عکس دیدم که به شکل بصری نداشت، آن هم در عجبم از #عکاسی در آن کارزار که این صحنه را شکار کرده بود.
در بین کپشن هایی که در #فضای_مجازی برای این #عکس بود که برایم جالبتر مابقی آمد که از مقالات #شمس به زیبایی انتخاب شده بود : "ابلیس" را، چه یارای آنست که گرداگرد او گردد، و او را زیانی رساند؟ هرچه هست از آدمیان باشد، ابلیس بهانه است!
ابلیس از نزدیکان درگاه خداوند بود تا آنجا که در میان فرشتگان آمد و شد میکرد. این جن فهمش شده بود که آدمی چه موجودیست! وی از ایزد درخواست مهلت تا روز #قیامت کرد و #خدا پذیرفت!
ابلیس به عزت #ایزد یکتا قسم یاد کرد که همه آدمیان مگر بندگان مخلصش را گمراه میکند. و خدا نیز وعده داد که جهنم را از او و همهٔ کسانی که از او پیروی میکنند پر خواهد کرد.
درک کردن این مقوله سنگین است که لجبازی ابلیس با خدا چه بود ! چه چیزی را میخواستند ثابت کنند. گاهی در تصورم این است که ابلیس بندگی کرده و سر تعظیم بر سرور خود فرود آورده و خود را فدایی امر او کرده تا بخشی از قصه زمین و انسان شود وگرنه چه شده در آن روز #آفرینش انسان که خداوند با آن همه صفات بخشندگی چنین دستوری را صادر کرده است.! به قول #حسین_پناهی: مشکل ما از جایی شروع شد که نگاه ما به هم، نگاه آدم به آدم نبود، نگاه آدم به فرصت بود.
خدا از نفسش به #انسان دمید ولی در جدال آن روز کذایی با ابلیس داشت دامن ما را هم گرفت. من میگویم نگاه آدمی به همه چیز و همه کس نگاه فرصت است حتی به ابلیس که #فرصت بندگی را از او گرفت و بهشت و جهنم آدمی نیز سنگ بنایش گذارده شد.
از زمان بسته شدن نطفه اش که حس تهوع را به نشانه حضور به #مادر القا می کند تاوانش را در گره اندرون خواهد داد تا سر بر لحد بکوبد. بفهمیم که هرچه هست از آدمیان باشد، #ابلیس بهانه است.
.